106. serbilindîyeke kurdî û kurmancîyê ye. wextekî hatibû hişê min jî ku ez dest bi tiştekî awha bi xêr bikim. lê ev tiralbûna min û ev kêrnehatbûna min dîsa bû sedem ji min ra û dîsa min dest neavîte vî şixulê bi xêr. lê rojekê ez bi awakî bê xeber rastê vî tiştê tirş *) hatim. navê wî tirşik bû lê li min gellek û gellek şirîn hat. a di wê demê da min di ber xwe da awha got. belê mixabin û hezar car heyf ku edî ez nebûme admînê * vê tirşikê û edî ez dereng mame û nebûme xayê vê rûmeta gellek mezin. lê dibe ku di vê tiştê tirş da rûmeta xulamtîyê jî bibe para min û ew jî rûmeteke gellek rinde ji bo min. belê ez dereng mabûm lê xortên hêja dest avîtibûn vî karê bi xêr. hêvîya min ewe ku ev admînê bi rûmet dest ji vî şixulê bi kêr nekişîne û nekeve astengeke bêhêvî.