444. Van rojana êşa evîna ya pir xedar dikêşim. Ez ne merivek wisa bûm lê nizam çi bû. Evîndara min jî nîne lê rewşek gelek cûda ye. Vegotina vê tiştê çima ji zinara li piştî sysyphosî girantir e? Dibe ku bibe çîrokek li ser pelan an helbestek ji serê pênûsan ango çawa bêjim di hundurê min de heta mirinê. Lê niha tenê hewcehiya min ji rewşek baştir û bîrkirinê heye. Neyse ji ber vê ye ne li vir ne jî di jiyana rojane de çalak im. Û ji ber ku rewşek tevlihev û bi aloz e nikarim jin kesî re jî bibêjim. Lê her ku diçe mezintir dibe. Nizam bi ku de herim:(