111. Xelkê silêmanî birastî jî camêr in. Qedr û qîmetên mêhvanan zor digirin.

Rojekê li silêmanî li mêhvandariyê bûm. bû behsa soranî û Kurmancî. Min jî behsa Kurmancî dikir. Werhasil nizanim ji bo çi bû, min jî Mînak da :

- ker û kêr, du peyvên cuda ne. E û ê....
+ ( hemû pevre kenîn)
- ker û kêr?
+ ( dise hemû kenîn)
-ker? Kêr?!
( law ev ji bo çi dikenin vêga!)

Hevalekî soran û Kurmancîaxev dikenî û hate cem min, tiliya xwe rakir û hêdîka got :
- kuro wateya "kêr " di soranî de "kîr e".
Waweylê! Eybiya reșê!

-?
- îda em tevde kenîn. Kenê wan sekinî lê ez hê jî dikenîm *