15. 1400 sal in sal bi sal ekoleke nû ya îslamiyetê derdikeve.
Her kom, hizb, cim'et, tarîqat heman strana dubarebûyî distrê; îslamiyeta rast a me ye!
Kes jî nebêje serê pozka min xwar e. Her kes nêrîneke cuda ji xwe re ava dike. Ji kitêbekê hezar heb tarîqat û ekol derketiye û hemî jî şîroveyên ji hev cihê ne.
Gelo ez mecbur im ku ji ber şerê wê yê teolojîk jiyana xwe di nava xirecirekê de bibihurînim?
Wexta pêxemberê vî dinî mir hê di ser cinazeya wî de şerê navxweyî yê desthilatdariyê dest pê kir. Ji xeynî ebubekir sê xelîfeyên dî hatin kuştin û ji wir heya îroj Hama bêje 1400 sal derbas bûn lê hê jî şerê wan xelas nebûye, her roj çi jin çi zar û zêç qet ferq nake hevudu dikujin, her roj êrîşî hev dikin li her axekî misilman lê ne şerek heye. Bo çi? Ji ber ku her kes dixwaze îslamiyeta xwe ya rasttir saz bike. Belê her kes! Yaw her kes! Her kes dibêje îslamiyeta min rast e. Ma em mecbur in di nava şerê we de bixeniqin? Me eleqedar nake kîja ji we rast e. Ji ber ku hûn giş kujer in