18. îroj min betal kir lê wek navê xwe dizanim ezê dîsa vekim wek her car..

hevalên min ên Tirk jî hene di feysbûkê de carinan difikirim wan pirr tistên bêwate parve dikin û dinê qet xema wan nîn e ez pirr dihesudim azad in pirsgirêka wan tune ye lewma jî nakevin li du tiştan jixwe nivîseke siyasî dinivîsin jî mariv dibêje çi qas ehmeq e çawa tiştêk wisa tewş bi ciddiyetê dibêje. . kurdên ku feysbûkê bi kar tînin jixwe qet nepirse dibên qey welat li benda wan e û hemû kar û barên kurdistanê li pişta wan e lê nizanin ku hundir vala ye ez gelekî jê eciz bûm dilê min digerîne dîsa jî nikarim xwe jê qût bikim wek hêşaşê ez pêçandime jixwe gava ku bi kar tînim jî ji bo agahdariyên ku di rojevê de diqewimin pê hay bibim û nivîskar û helbestvanên kurd bişopînim.. vê nexweşiyê feysbûkê derbasê laşê wan jî bûye wek mînak bidim yekê heye ez nav nedim heta êvarê helbestan dinivîse ku wek ayeteke pîroz dibîne tu gava pesnê helbestê wê/î didî difire lê dibêjî ev çima wisa ye tavilê hêrs dibe dibêje ji te re çi helbest helbestê min e kesê eleqedar nake.. wê demê menivîs qurban ku kesê têkildar neke ji bo çi dinivîsî artist?