1. Rezoyê Osê



Yek ji wan kesên kêm e ku di dema xwe xwe de weke hevalên xwe nekiriye û ne zimanên biyanî zimanê xwe bijartiye û bizane xwe xebat û lêkolîn kirine. Rezoyê Osê jî ku dema dibîne xêr ji siyasetê nayê berê xwe dide ser çanda kurdî û pêşxistina Kurdî. û dibêje:

"Hebûna gelê Kurd bi zindîbûna zimanê wî ve girêdayî ye."

Li gelek cihan Kursên zimanê Kurdî dide.

Paşê ew jî dikeve nav gel ji bo çîrok û zargotina kurdî winda nebe û pîran re nemire dest bi berhevkirinê dike.

Her wiha li ser fêhmkirina civata kurd lêkolînan dike bi zimanekî pak, zelal û hostayî.

Wî heta dawiya temenê xwe ev karê xwe domandiye. Ji zargotinê heta lêkolîna heta helbestan û çîrokan gelek berhem dane.

Hin çîrokên wî ji Weşanxaneya Lîsê bi navê Civîna Pêlavan der çûye. Û li gor pêşgotina civîna pêlavan pênc pirtûkên wî jî ji aliyê weşanxaneya lîsê ve ji bo çapê têne amadekirin.

Yên tên amadekirin:

-Pirtûka wî ya helbestan (bnr: kevoka min)

-Pirtûka wî ya bîranên wî (bnr: xilmaşî)

-Pirtûka wî ya rexneya Wêjeya Kurdî (bnr: rexne li rexneyê)

-Pirtûka wî ya gotar û nivîsan (bnr: tûjik)