6. ji kêm romanên kurdî ye ku min ev çend kişandiye nav xwe de û zûzûka xwe daye xwendin.

min duh dest bi xwendinê kir û -li kar û bar û zarokan jî- berî ku razêm min qedand. ji ber ku min nedixwest tama wê nîvço bimîne û ew atmosfera ku di mejiyê min de afirandibû, belav bibe.



ji bo kurdî romanek gelek serkeftî ye. pirtûk bi soranî hatiye nivîsandin, yanî ya ku min xwend wergera kurmancî ya ji soranî bû. destên wergêr sax bin ku me gihandiye pirtûkek wisa lê bi ya min di wergerê de hinek pirsgirêk hebûn. carinan hevoksaziya wergêr zora meriv dibir. naxwazim zêde behsa wan bikim. lê ev kêmasî an jî xeletî bi tu awayî li hember xwendina pirtûkê û standina tama wê nedibû asteng. piştî xwendina 10-20 rûpelan mirov hînî şêweya wergêr dibe.



di tevahiya pirtûkê de belkî bi qasê 20-30 peyv hebûn ku min wateyên wan nedizanî. mirov wateya hemûyan jî di nava hevokê de fêhm dike lê di nav wan de yên gelek resen jî hebûn. hinek ji van peyvan di tu ferhengan de jî peyda nedibûn, loma min yên wisa not girtin û li ferhengên tirşikê jî zêde kirin/dikim.



çîroka ku di romanê de tê vegotin, derî rastiyê ye lê ewqas jî balkêş e.






spoilerê veke