2. ji peyvên sir(sur) û şêrîn pêk hatiye. sur tabîat û xwezaya însan îfade dike bi gotineke din xûyê însan e. metaforek wêjeya klasîka kurdi ye bi taybetî melayê cizîrî bi kar tîne. surşêrîn yanî kesa xwedî xwezayeke şêrîn. û bi heman rengî kesa ku xweşik û spehî û delal e. |
|
19.07.2015 10:42 ~10:43 |
ceso
|
antolojiya helbestvanên nûjen [4] |
|
se7en [2] |
|
hîperemezîs gravîdarûm [1] |
|
wele govend ranabe [1] |
|
sendroma swyerî [1] |