1. raskolnikov ji kesekî ji pirtûka sûc û ceza ye. Pirtûkeke fyodor dostoyevskî ye. Îcar çi bi rastî Raskolnikov xemgîn kir?

Raskolnikov piştî kuştina ku kir, êş kişand. Belê, wî ne tenê jina selefxur, xûşka wê ya bêguneh jî kuşt. Helbet Raskolnîkov piştî van kuştinan poşman bû, lê çavkaniya rastî ya êşa wî ew bû ku têgihîşt ku ew ne wek kesekî ku difikire. Di derbarê mirovan de felsefeya wî hebû. Di vê jiyanê de hin mirovên taybetî hebûn, û van kesan xwedî hêza ku qaîdeyên exlaqî bişkînin û dadbariyên xwe yên nirxê dîktator bikin bûn. Yên ku di dema pêwîst de cînayet û komkujî pêk anîn, lê di dawiyê de bûn desthilatdar, mirovên awarte bûn ku di destpêkê de ji civakê hatin dûrxistin, şaş hatin famkirin, lê piştre civak rêve kirin. Raskolnikov dixwest ku ji xwe re îspat bike ku ew kesek awarte ye. Her çendî bahane kir ku kuştina jina selefxur û dizîna pereyên wê ji bo cîhanê sûdmend be jî, di kûrahiya xwe de mebesta wî ew bû ku bi vê kuştinê rabigihîne ku ew kesek serdest e. Lê tişt wekî ku wî hêvî dikir neçû. Raskolnikov piştî vê kuştinê wêran bû. Nekarî bi rêk û pêk pereyan jî bidize û piştî kuştinê jiyana wî serûbin bû. Ya ku bi rastî ew xemgîn kir, ne poşmaniya wî bû, lê têgihîştina ku ew poşman bû, ji ber ku kesek ecêb piştî kuştinek wusa wê ew qas wêran nebe. Bi vî awayî Raskolnikov teoriya xwe berovajî kir.

raskolnikov ne mirovekî taybet bû.