23. Di helbestê de “magnum opus”a (karê herî mezin) Arjen Arî, "rîtim" e. Di helbestên Arî de, “guh”, “sewt” û “peyv” pev re jiyanek hestewar ava dikin û dijîn. Arjen Arî, carina bi zimanekî mîtolojik diaxive lê ev ziman wek ê Cegerxwîn xwe dirêjî mîrektiya zemanekî nake. Dilbijandina wî ya li ser “duh“î û dojehiya wî ya li ser “îroyîn” li ser zemanekî din şîn dibe. Ew zeman jî rewşa welatekî ye ku ew welat “niha” ketiye di bin hukmê şerekî de. Bi vî şerî re hem jiyana tekane û hem jî ya civakî serûbin bûye. Ev jî dide nîşan ku ji bo “hebûn”ê şer tişteke bivê-nevê ye û serûbinbûyîn qedera şer e.