4. di êzdîtiyê de ser şuştin tiştekî nexoş dihat dîtin .
"belkî ev qanûme hêj lê cem şêxên/melleyên êzdî didom e , nizanim/ne haydar im"

pîrka min digot ;
pîrek êzdî hebû hertim dihat mala me ,
qet serê xwe ne dişuşt lê kincê wê gelekî paqij bûn û rengê kincê wê jî timî tim spîboz bûn, porê wê mîtrokê dirêj bû ..
seba serê xwe ne dişuşt spî keti bû cilê me loma rojekê min bi çeplê wê girt û min bi zorê serê wê şuşt.
(pîrka min bi cism e û tiştê dibêjin ew ji mêrxasan mêrxastir bû)
anha belkî hinek ji we bêjin pîrka te faşîst e û qet ji bo dîna ne rêzdar e ..

lê ev ser şuştin ne ji bo dîn û baweriyê ye .
divê hinek tişt weri rojna kirin.

anha êzdiyên ku dinasim hîç ne wilo nin qey terikandinin vî hawê xwe .

ev nivîs ne tiştekî bi nefretî hatî ye nivîsîn, ez bixwe ji êzdiya têm..