50. Dengê biharê û şopa zivistane
Bi hevrene niha û nav bedena
Zarokekî nûhatî de
Li erdê hêşîn dibe
Nav xwînê û ava rehîmê de
Tiliya wê nav lêvên sor û zindî de
Dimije xwarina xwe ya yekem
Ji xwîn û avekî nezan pêkhatî
Vedike sîfteha xwe li dinê
Xapînokek nû de çavan