1. kisir dongu ya tirkî ye.
Wekî ev çi gêjeniya girover e ku ez ketime nav û min her digindirîne.

2. têgeha ku çavkaniya wê meraq dikim. di înternet de peyda nabe çimkî.
di ferhengan de ji bo kisir donguya tirkî çeqoberik hatiye nivîsin lê dema di ferhengan de çeqoberik were gerîn, encam dernakeve.

3. Gotina çeqoberik ne xweş e bi min.
Çavkanî romana (bnr: perik) a selîm berekat’î ye ku anha dixwînim, aliya jan dost’î ji erebî hatiye wergerandin. bikaranînek ku xweşiya min hatiye.

Û va ye ez niha ku li gel van her çar mîrovan di kolanên paytexta xalî de dimeşim, û xwêdana wan di binçengên wan re derketiye û dehşet mîna xunavê li ser birhan xuya dibe, hindik maye ez bêhna birayê xwe jî bikim ku bir hêrseke heywanan nêzikî min dibe, lê vê carê ew naxwaze min neçîr bike, ew tene dixwaze di labîrenta biçûk de bilîze ku nagihîje mala mîrovê mezin. Gelek caran hate bala min ku ez wan rawestînim û bipirsim ev çi gêjeniya girover e ku me dike hevparê hev, lê ez bêdeng dimam dema ku min didît ew di xemgîniyeke diyar de ne.
(rûpel 119)

pirtûka ya tirkî aliya osman tunç’î hatiye wergerandin.

ve işte ben başkentin boş caddelerinde bu dört adamla birlikte ilerliyorum. Koltukaltlarından terler sızmaya ve kaşlarının üstünde dehşet belirtileri parıldamaya başlamış. Neredeyse ben de kardeşimin kokusunu alıyorum. Tıpkı bir hayvan hırsıyla bana yaklaşıyor. Fakat bu defa beni avlamak istemiyor. O “büyük adam”ın evini bulmamamız için bizi küçük bir labirentin içinde oyalamaya çalışıyor. Çoğu kez aklıma, bunları durdurup, bu kısır döngüde bizi bir araya getirip tutan şeyin ne olduğunun açıklamasını istemek geliyor. Fakat onları derin bir endişe içinde gördüğüm için bundan vazgeçiyorum.
(Rûpel 124)