1. ev gotin daxwazeke veşartî,derengmayineke stûşikestî, berterfkirina kêmasiyekî(bnr:remezan alan,bendname ) di nav xwe de dihewîmine.Van yekan daynin derekî xêra xwe tazî werin hafê. xwedê xirab bike li kurdistan bakura gelek civîn,gotar,çive çiv li ser zimanê kurdî çêdibe.Kesên ku diaxfin ne ji teoriya ziman ne ji f.saussure, l.wittgenstein,derrida hwd.(errik ez gelek zaname wek wan) ne jî qizulqurtê haydarin. rast lê dixin çep dixûn,beravajî dimîzin dibên zimanê kurdî şîrîne hew şîrîne peqleweye, nebû helewe, mirtoxeye şîrîn û şekire.F.Husen di pirtûka xwe ye dawî de ji tiştên wiha digot.li qonferanseke xwe de ji qaşo ser ziman 333 caran ev gotin daberkir.Heyran çima şîrîne bi xwêdê şîrîn nîne. wek zimanê din ne li ser tehma xwe li ser perfomans û geşandina xwe dikare bimeşe. meriv dike ku bêje tehle, belaya, kêm û kembere lê meriv dikare pêş bixe. îcar gelek kes debara xwe bi vê yekê dikin ev evdilê koçer ku li ser facebook twetirê êdî îmane me derxistiye.hebe tunebe zimanê kurdî.tişteki nû tune. xwezî gotinên wan têr tujibûna me ji sud jê bigirtiya. ziman şîrin û tehl nine xwelîdankno, afirno yê ku şêrîn jî tehl jî dikin emin, edebiyate,berhemên xurt û serkeftine. ka ji xwe re van vira neke bi pesnan xwe nepixînin bes debara xwe van yekan bikin.Mesala gu şîrîn nîne(huşt ne hewceyê xwerinêyê) tehle lê mixabin bi kurdiye.dawî zimanê hereksî di qûna wan re here. hop.