2. Helbesta wî:



Ez û Jiyar / JARO DUHOKÎ



Babo Jiyar

Dayka te û kiçol û Hejar

Mane bi rê ve

Bawer nakem em bibînîn

Ji evro pê ve

Ez nizanim

Caşa girtin

Gurga xwarin

Avê birin

Yan goristana hingaftin

Bes bike girî

Bes bêje min:

Ka dayka min

Ev çend e şîr nedaye min?

Ha çi nema em dê gehîne çiyayê Şirînê

Zom û bayêt feraşînê

Derbeder li wêrê d mişe ne

Paşî şîr nabîtin xem e

Bes bêje min: Babo sar e

Sireka dijwar û har e

Bes bike girî

Ew saçima serê min birrî

Min nakûjit

Devî veke

Xwîna ji serê min dipeşîtin hêdî fir ke

Jê netirse

Eve şîrê spî ye sor bûyî

Çonke babo

Kawdana sor spî kirin

Spî sor kirin.

Babo Jiyar

Hêrişa zilmê hêrişek zor giran e û

Miletê me

Yê bê kes û bê xudan e

Hawar dikem

Mirovnasa kesê ha ji dengê me nîne û

Xema me ya kesê nîne

Hawar hawar

Kê dîtiye

Milletek çend milyon mirov

Li çol û çiya bibine hov

Hawar hawar

Kê dîtiye

Jin û mêr jêk bêne berdan

Bê dadgeh û mela û xudan

Hawar hawar

Kê dîtiye

Zaro bi jehrê xudan bibin

Zerî hêj kiç zikgiran bibin

Hawar hawar

Kê dîtiye

Pistal biryara biçespînin

Mişk pilingan bixendiqînin

Hawar hawar

Kê dîtiye

Zava ji birsê, zava ji tirsê

Nebît zelam

Û jin ji şermê û rûsatiyê

Nebît xanim

Nebît medam

Û Zehakê çerxê bîstê bibît Sedam

Binive babo

Çinyeka nanî me mabû

Ew jî kîfkoyê lê dabû

Binive babo

Ha çi nema

Em dê gehîne sinorî

Û ew heftiya li ser me borî

Nahête ve

Hosa gelo

Jiyar nivist

Binive binive!

Bi kizgiryok çû beheştê

Çîroka wî jî eve bû

Li heştê û heştê





vîdyoyê veke