3. helbesteke W.H.AUDEN



li vê dorgeyê



Meyzê biyaniyo, êdî li vê dorgeyê

Tava ku bazdide,ji şadiya te re peyda ye,

Qewîn raweste li vir

Deng meke,

Ku di cihokên guhî re

Bila weke rûbarekî bigere

Dengê deryayê yê ku vediweşe.

Li vir,di bêhnvedana ku diqede ya mêrga biçûk de

Gava ku diwarê gêç dihedime nava kefan û resîfên wî yên dirêj

Dikin kefteleft bi dilêrî

û bi derbên med û cizîrê re,Depên bên hildipijirin piştî şikestepêla ku dike

firrefirr,

Qaqlîbaz dihewe

Li ser keviya wê ya asê bêhnekê.

Li dûr,keştiyên fena tovên li ser avê

Li ser suxreyên minêkar î lez bi dûr dikevin,

Bergeha fireh

Berra berra reng e tê kevê

û di bîranînê de bilive her weke niha ewr dikin,

Ewrên ku ji awêneya benderê derbas dikin

û havînê pê ve di nava avê re selexane selexane digerin..



Ji İngilîzî: Kawa Nemir