1. Nanê somin, nanê somî û her çi be navê wê. Niha di ber firnekê derbas bûm û yekser ev nanê zarokatiya min hate bîra min ku ji bo me xwarinek gelek luks bû. Yanê şekir û loqim çi bû ev jî ji bo me wisa bû. Tew di şiklê beybûna de ba û piçekê jî kuncî li ser ba mînanê goştê li ber birincê bû. Me bi penîr û mast tew ne di herimand. Ew bi xwe besê her tiştê bû. Bi pariyê biçûk biçûk û beyî ku jê piçek xilaf here me hemû bi çêjek bêhempa dixwar. Niha kalikê minê rehmetî bi şelwarê xwe yê qehweyî devê hewşê de ji bajêr hatiye û ez ba xwişka xwe dikim:
"Birrrevi birrrevii, bawo nanê qolikî aniyi!"