1. Kul û derdê [merwano] bû.

Ez dibêjim qey bi vê şitexalîyê dixwazi bêje ''mala bav/dê''. Yanî mala ku meriv tê de bi xwedîyê xwe re dijî. Ji alîyê aborî rehetî dide zarokan lê ji ber ku dê an jî bav ew xwedî dikin, divê tim girêdayî şert û mercên wan bin û ji a wan dernekevin. Bes her car sûk û bazara malê li hev dernakeve ji ber ku zarok digihên temenekî êdî bi dê û bavê xwe re hev nakin. Ev jî dibe sedema pevçûn û dilhiştinê. Ji ber vê jî cîhek ji vî warî bi hêla aborî rehettir tunne ye lê belê ew jî ji wer naserife, psîkolojya we tê de xera dibe, êşa şêrpençêyan li meriv dikeve.

2. Mala ku her diçe mirov hedana wî nayê ku lê bijî.
Êdî mîna çûkên ji hêlînê difirin, kesên wek min dixwazin ji malê bifirin *
Êdî mirov dixwaze di qadeke azad, bi serê xwe bijî û bi keseke din re jiyaneke hevbar bidomîne, bi eşq û evînê
(bnr: zewac)

3. piştê gihîştina bîst salîya xwe êdî mirov dixwaze ku bi serê xwe bijî, wek gotinên nivîskaran jî bo frehî û berpirsîya mirov jî pêwîste. lê mixabin hem alî ekonomîyê jî hem alî cîvakê derdora malbata jî (cînar, nas) xeyalên kurdayê jîyîna bi serê xwe hê dest pê kirinê da qut dibe