1. hunera bi xêz û hevokên kin tê îcra kirin. Karîkatur mijarên rojane, takekesî, civakî bi hevokên kurt ji bo afirandina kenawerî rave dike. Karîkaturîstên baş ew in ku hosteyê xêzkirinê ne, tarzek wan î xweser heye, mejîyê wan wek bîjîyan dixebite.

Mixabin karîkatûrvanek kurd nayê bîra min, li gor karîkaturên min dîtî bawer nakim yeke serkeftî hebe. çend karîkaturîstên tirk û zîrek ên ji wan hez dikim:
Umut sarıkaya, yiğit özgür, özer Aydoğan.

Here lînkê

2. ji ber ku behsa jîyana rojane dike, destpêkê de jê re 'caricature' hatîye gotin, wateya wê jî teqlîd(em li Cizîrê dibêjin havaz)a nebaş e, min jî ev ji derekê seh kiribû, heke hûn bipirsîn bêjin karîkatûr 'bi ya te' çî ye, ez ê bêjim 'wêneya bi lisan e' (ew jî illehî ji dereke din hatîye sehkirin de, neyse.. jixwe mirov çi dibîne, seh dike, dizane, ji devereke din e ne we?)

3. Di vê mijarê de kovara zrÎng têne tê bîra min, di nav karîkaturîsta jî ronî bate,bi navê hestÛ, zêde kêfa mîn ji karîkaturê wî tê.Bî rastî jî karîkatur gelek tiştan bi wêneyeke şanî me dike û divê ew kesên ku dixebitin zêde serkeftî bin da ku werin xwendin