1. li gorî quranê û şera îslamê ''nîv behr e''.

lê tişta min fêhm kirî quran dibêje, kêmanî divê mirov nîv behrî bide jinan, ji ber ku hêj quran nehatî behra jinan di mîras de nebû, lê eger te camêrî kir û ferqî nexist navbera keç û kurên xwe de û te mîrasa xwe wekê hev li nav zarokên xwe leve kir, ew jî çêdibe.

2. sernivîsek pêken derketiye holê mîrat ji Mîras xweştir bûye heta kambax bûya wê Çêtirbûya, her wiha mafê jinan ya heq û adilane meriv li Şexsa dixe yanî dû heb bin yek keç yek law be nêvî nêvî, ger sê heb, an çar heb,.. û çiqasbin jî Her kesê Perçeyek her Perçe jî divê wek hevbin çima qîz bi çiyê xwe kêmin? tam tersê wî ji mêra zêdene çewa ne çavbirçîne ji xwe dixwazin malê dinyayê tev yê birayê wanbe jixwe dewa mîrasê nakin tev ne wisa bin jî pirahîya wan wisanin.. sedema ku mafê kîzan kêm didin ez dibêjim mantiqa wî eve dibêjin jixwe kiz ji xelkêrene.. ez jî vî tiştî ji kîzan dipirsim; hûn çima diçin dibin bûk bi alîkîde diçin ji mala xwe, dê û bavê xwe dûr dibin ez mêrim difikirim dîn dibim.. Çima hûn neçarin nikarin ji xwera mêrekî bixwazin bînin mala xwe wisa hatiye wisa diçe? nehêlin, heqê xwe ne kêm ne zêde bikesîre bernedin vî mafî bi ya min ji mirasê giringtire.. xwedê heqa bi heq bike..

3. gelek civatan de meseleya ku bi pergalên wekheviyê ve bi qeîdeyên qanûnan ve hatiye hel kirin e. lê di civatên weke kurdan yên xweyî zîhniyeta pederşahî de mafeke ku bi dest xistina wê pir zor e. zîhniyet ew qas paşde maye ku êdî qanûn jî nabe çare. hemû bira kom dibin û bi wekaletnameyekê ve mafên xwîşkên xwe bi wijdaneke rihet ve çopî dikin.