1. eslê xwe de ferqek gelekî hêsan û aqilane ye lê dîsa ji jî jialiyê hinekan ve tên tevlîhevkirin. min ditiye ku di romanên kurdî de jî hatiye tevîhevkirin.



- bezîn/bazdan: meşa bi gavên lez û tempoyekê ye. piranî ne ji ber tiştekê lê ji bo tiştekê tê kirin.

- revîn: dîsa meşek bi gavên lez e ku bi tempoyek tê kitin. lê her tim ji ber tiştekî/kesekî ye. yanî tevgera ji bo dûrbûna ji talîkeyekê ye.

2. rev, tirs û xof tijî ye lê bez ne werê ye.

3. "bezîn" ji dil tê lê "rev" tirsa qûnê ye*

4. armanc bi revînê ew e ku ji tiştek dûr bikeve. lê bo bezînê wateya giştî de ye.

5. Hinek Kurmanc ji bo herduyan jî revînê bikar tînin. Ji min re pirr ecêb tê.

6. Ew kurmancana em in * li cem me lêkera bezînê tune ye . Em hem ji bo kaçmak hem jî bo koşmak revînê bikar tînin .
Jê çend mînak :
dibêjin heta dawî ew ê ji dijminê xwe bireve

gava dît agir bi malê ket reviya hat ji nav baxan

7. Hema bêje heman peyv in lê di revînê de hêmenke din wisa dike ku ev lêkera revînê pêk bê lê di bezînê,bazdanê, bezyanê de kirde bi xwe û bi îrada xwe vê kiryarê pêk tîne.

8. Wateya bezîn'ê li cem me Erdîş'ê ku du meriv bi hev re nîqaşa pevçûnê bikin tê bikaranîn.
Mînak: her du beziyane hev/ ez beziyame wî/ ew beziya min.
Ji bo revê jî "banzdan/bazdan" tê bikaranîn.