1. [Kul û derdê merwano bû]


Gotineke pêşiyan e ku versûsa gotina tirka ya " At ölür meydan kalır, yiğit ölür şan kalır " (hesp dimre meydan dimîne, mêr dimre nav dimîne) ye.

Tê wateya ku wê her zindî bimire lê ya ku li pey wan wê bimîne ew e ku tiştên kirine ne. Ji loma li pey mêr navê wî, li pey ga eyarê wê û li pey hespê jî meydanên lê reviyayî dimîne.