1. Esnafên ku Gelemperî bo karê wan baş here û bobalet bi ser wan de neyên dikin. Ji ber cihê wan teng e û cihê destmêjê, textê nimêjê filan pirsgirêk derdixe û van taeta weke barekî li ser pişta xwe dibînin, ji nimêj kirinê aciz in.

Ev kes îja her cara ku dertên ser textê nimêjê û dest bi nimêja xwe dikin hama çavê wan li deriye û hama zûka zûka serê xwe dêtînin û radikin. Ne tiştek ew fêm dikin û ne jî kes ji nimêja wan fêm dike. Ev yek bi serboriya asê ye.