1. pêşîn endûstriyek, paşê jî sporek e.

ji bo min jî; dema biçûk bûm lîstok bû, paşê bû spor paşê bû endûstrî. dema ku min têgihişt ku armanca wê -ji bo derdora xwe dibêjim- ji kêfkirin û sporê bi dûr ket, min dev jê berda.



niha jî dema li wêneya mezin dinêrim, sektora futbolê arenayên romayê tîne bîra min. belkî ne ewqas xedar be lê dîsa, bi futbolê jî xelk hovitiya desthilatdaran nabînin, xîzanî û pirsgirêkên xwe ji bîr dikin, heta carina jî hev û din dikujin. ser de jî bi lîstokên îdîayan, bi kirîna bilêtên wan yên giran, bi kirîna cil û bergên komên futbolê yên "orjînal" perê xwe yê heyî jî fedayî dewlemendan dike.



ez bawer im nav kurdên me de jî her ku hezkirina ji futbolê zêde dibe, welatparêzi hindik dibe:

(bnr: nav kurdên welatparêz de rêjeya futbolheziyê)

(bnr: nav kurdên ne welatparêz de rêjeya futbolheziyê)