1. marê ku dûva xwe dixwe. sembolekî girîng yê dualîtiyê ye. di çîrokên gelêrî de wek şêweyeke honandinê derdikeve pêşiya me. ango em bêjin di çîrokekê de pirsgirêkek heye û divê ew pirsgirêka hanê were çareserkirin lê mixabin carna ev çaresî bixwe, dibe sedema wê pirsgirêkê. bi min di fîlma predestinationê de rind hatiye bicîkirin. |
|
15.01.2018 04:20 |
tizbîkêş
|
mêrê ku ji jina xwe re taştê amade dike û dibe ser nivînan [20] |
|
dopamîn [1] |
|
sendroma kluver-bucyî [1] |
|
sendroma eisenmenger-î [1] |
|
stranên ku nivîskarên tirşikê vêga guhdarî dikin [1] |