4. (bnr: gerdena nazik)



Gerdena nazik ji rîhanê nede ber pencerê

Bejn û bala tey tenik tirsim belak jê re derê



Zilf û xalan tu veşêre ebrû çavan bernede

Nabî kes vana bibînî û li wana binêre



Porê zer sor û dirêj qet min ne vêt ba lê bidin

Mîna şitla şox û şengê bejn û bala esmerê



Ev surra bayê seher pêre hezar êş û elem

Vê qebûl nakim tu caran ji wê bircê tu derê



Dergevan im bendewar im mal û halê min tu ye

Vî dilê Seyda ditirsim tu bidî ber xincerê



Ji birînan pir ditirsim ger biçin nêv cerg û dil

Wê hinavan bidne sotin tev bi carek her derê



Min nexe nêv kul û derdan min berê dil tije ye

Ji neyaran pir ditirsim ko biçin koçk û serê



Min nevêtin ku hinek bên bi bûrin çav li te kin

Wê demê êş û elem xurtin li nêva cegerê



Ev neyar ger te bibînin wê bisojin vî dilî

Tê belakê bo min çêkî dibe ku can tê herê



Her neyar ji min di tirsin û ji ber min direvin

Lê li ber te xûz û xwarim ma li min tu nanerê



Xet û xalên qelemî dijmin di wan nabuhurin

Pir ditirsim ku ji dest min herî find û fenerê



Nazik û şêrîn û rindê ser û surra periyan

Ser me danî ber piyên wê pût û lat û mehderê



Bejin û bala te yê taze wek çinara zeviyê

Nêrgiza sîka zinarê ney û naya deverê



Nazika min dilbirîn im ji xem û derd û kulan

Ka li halê min binêre bide min yek xeberê



Min ne xoş im mest û gêj im sebir û saman im nema

Ez ditirsim ku nemînim nebînim qozeqerê



Şerbeta şêrîn ji lêvan ez dinoşim şev û roj

Aşiqê bejina bilind im zêr û durr û gewherê



Tu ye hêl û hinera min bi te bawer min heye

Min ji kalî ve digerînî bîstûpênc salî berê



Kaniya ava heyatê kî vexwî wê her bijî

Pê dibim mîna Ebanos ta bi sed salî derê



Wê ji bo min her bimînî ser bilind û payedar

Tac û textê min ji zêrin sînga eywan û serê



Te bi lawê Sîna nadim ne bi Luqmanê Hekîm

Tu ye dermanê dilê min wê bi te ruh vegerê



SEYDAYÊ TÎRÊJ