1. pratîkek islamî ye. piştrê ku meriv ji bo karek bişuxule, gava wê xelas dike, yê mayê jî ji xwedê re dihêle.



gava misilmanek di karê xwe de ser dikeve difikire ku ev ji ber wê tevekkûl kirin a wî ya xwedê re ye. bêtirê, ev proses, bawerîya wî ya xwedê hin xurttir dike. lê bi qewlê ecnebîyan, "correlation does not imply causation". yanî, pêwendî ya du guhêrbar nayê wê wateyê ku ev pêwendî sedemê encama pratîk/prose ye.



dema ku misilmana gotî tevekkûl dike, yê mayî dihêle ji xwedê re, pêre bawerîyek wusa peyda dibe ku ev hêza xwedê ya bêşert û merc wê alîkarîya wî bike. welakîn, ji ber vê bawerîya ewleyî ya boyî xwedê, ew ê xwe zinde his dike û beyî stresê pey karê xwe diçe. talîya talî, ji ber ku rehetbûn yek ji sedema serketinê ye, ne alîkarîya xwedê lê ev stresê nemayî alîkarîya wî dike.



dibe ku sedem variablek din a mîna wê jî bibe...