3. Dema em zarok bûn rojekê em li deştê bûn. Diviya bû mirîşkek bihata serjêkirin. Lê wê rojê ji bilî jin û zarokan tu kes li obayê nemabû. Wan bangê min kir. Ez birime.ser mirîşkê ki ez mirîşkê serjêkim. Lê min bişenekir, min nikaynibû lê bikim. Meta min destê min girt û qaşo min ew birrîn, lê wê bi xwe ew birî. Min îro li ser vê mijarê meraq kir. Min dît ku jin di mezhebên Henefî, Malikî û Henbelî de jî dikarin serjê bikin. Yên me jî Henefî ne. Çima wê rojê bi min bi zorê mirîşk dane serjê kirin? Dibe ku ew ji cîranên xwe ên şafî wisa fêr bûne. Neyse ew jî çirokek wisa bû.