2. telkîn, telkin a tirkî
Merasîma xatirxwastin a ji mirî ye ku gava binerdkirinê duayên li ser mezêl, gorê têt xwendin.
Li gorî rîwayetan berî mirinê hz. Alî bangî lawên xwe hz. Hûsen û hz.hesen kiriye. Gotiye ku piştî mirina min, yekî rûnepenî, rûnexûyayî dê were cenazeyê min bibe. Ez dixwazim hûn tiştekî mekin, dû wî mezê mekin, xwe nêzik mekin, bila cenazeya min bibe û here.
Gava hz. Alî miriye, yekî rû nexûyayî tê û cenazeyê dibe. Lê lawên wî nikarin xwe bigirin. Rêya wî dibirin da ku binêrin ewî ya hatî kî ye. Di vê navê de, Rûyê wî mêze dikin dibînin ku ewî ya ku hatî bavê xwe hz. Alî ye.
Hz. Alî ji lawên xwe dibêje we çima gotina min nekir û piştrê teme,şîretan dide lawên xwe. Telkîn ji wir tê. Telkînê ne ji bo zindiyan re têt kirin. Armanca telkin ev e ku merivên zindî çewtiyên xwe rast bikin, ji bo jiyanek hin baştir bîjin.
Ji ber vê yeke di baweriya raa haqî/riyê heqî ango elewitiya dersîmê de wexta ku cenazeyê dibin goristinê di nivî rê de cenazeyê datînin erdê û mile duayan dixwinî, telkîn hingê destpêdike û heta binerdkirinê dewam dike.
Armanca telkînê pê hesandina tekiliya xwêde û însan e ku meriv divetiyên baweriya xwe bînê şûne.