1. Hêmaneke ya rexnegirî û dahûrîna romanê ye. Bi kurtasî mirov dikare bêje: Hevreçûna dem û mekan e..

Piranî di romanên realîs de derdikeve holê.. Mekan û dem qaydeyê hevdû ne. Tu caran nakevin dijberê hevdû.



mînak, mekan qesreke dîrokî be, dem çi dem bile bila ew dem be, ew mekan bûyerên kevin zindî dike. Dem bi amûr motîfên di wê qesrê de ber bi demên berê ve diçe...