5. Pîvana kubarî û dinyadîtine ye. Tê gotin demekê mirovek bi navê 'hovo' hebuye; têra xwe serhişk û bîrnebire. Rojekê mîr wî vedixwene civata xwe. Berî ku here dîwana mîr hevalên wî jê re dibêjin gava mîr pirs ji te kir tu jî bêje: lebe şêrîn. Li dîwan mîr, mîrê me ji hovo dibêje:-hovo, hovo dibêje ho, cardîn dibêje hovo, hovo dîsa dîbêje ho, mîr cara sêyemîn dibêje hovê me dîsa dibêje hooo..werhasil mîr dimeyzêne û difikire ku ti gu ji hovo dernakeve û naedile îcar li gor hina mîr wî diqeştîne li gor gotina hinan jî serî difirîne..bêlome be.