3. Xwedê neke nesibê me!

dema ez peyva diyabekirê û sporê li ba hev dibînim, tansiyona min radibe, kul û derd di dilê min de dicivin, porên min gijîkî dibin, sînîrên min bi ezmên dikevin. hew spor û amed! di kurdistanê de bi taybetî jî li amedê, xwîna me û futbolê li hev nasincire ji bela ku weka ku amed di navbera du nasnameyên cuda de asê bimîne. yek jê entegrebûna amediyan a bi jiyana virt û vala ve, yek jê jî îtîrazkirina vê yekê.. dema amedî dariya futbolê dikin, gilêza ku ji devê wan tê, sixêf û dijmîna ku ji zimanê wan difûre, dil li min digerîne. dema adapteyê tîman dibin ji rizgarkirina kurdistanê bêtir kêf û coş dikeve qûna wan! ha ya şaredariyê bû, ha ya dewletê bû hîç ferq nîn e, ker biçe seferê jî heft car seranserî li cîhanê bigere jî dema vegere dîsa kerê berê ye