27. li çîyayê qerejdaxê gelek berbilav e. van deman yanî meha nîsan û gulanê, li ser rîya amedê, li her dû aliyê rê mirov dikare erebeyên sekinî bibîne ku xwediyên wan derketine çolê ji bo berhevkirina kerengan.
derxistina wan bi destî, ne hêsan e. ji ber ku li qerejdaxê, di binê keviran de derdikeve û jixwe ew bixwe jî bi strî ye. divê di destê mirov de tiştekî qewîm, dirêj û tûj hebe. aha wisa:
Here lînkê
Here lînkê

navê vê amûrê aduhtik. an jî Aduhtka kerengan.

beşa kerengê ya tê xwarin, di binê erdê de ye. bi qasê 15 cm e. lê divê ji jêra wê re were birrîn da ku nefelişe, belav nebe û reş nebe.