1. dîk, dîkil” yên kurdî ji erebî hatine wergirtin, ”horoz” ya tirkî ji farisî hatiye wergirtin.*

*huseîn muhammed,

pir balkeş hat ku 'dîk' peyvek erebî ye..belkî xwendina dîk jî ji wir tê..

2. mirîşka nêr e, wek remz û sembola mêraniyê jî tê bikaranîn.. li deverinan wek dîkil, dîqil û xoros jî tê zanîn.. bi zazakî dîk û bi soranî û hewramî û lekî û kelhûrî jî keleşêr e.. bi tirkî horoz e û li gorÎ wîkîpediyayaê bi eslê xwe ji xirosa kurdî-îranî tê û ew jî ji hevreha lêkera xreos- (qîrîn) ya avestî tê..

3. wextê em zarok zilma me ji destê van dîk û elelokan dîtî, me ji destê dewleta tirk jî nedîtiye..

4. li gundan serê sibehê ku dîkekî bang dida bi dorê hemû dîkan bang didan

5. çîçika zayenda wê nêr, mêrê tûtika, bavê tûtika, kurê tûtika, meleyê sibehê.

6. Li bajêr şev jî dixwinin, ji ber roniyê dîreka elektrîkê şaş dibin, xwe wenda dikin şev wekî dema serê sibehê dirêj dirêj dixwînin..