4. çi rewşeke reş î xirab e ku em nikarin destê xwe dirêjî birayên xwe kin.
ev çi birîneke berredayî ye.
faris, tirk û ereban axa me parve kirine û navbera me da têl, mayin û bmbe rêz kirine.
bona ku em herine cem eqaribê xwe, heta vê roja reş da jî, gereka em anegorê rêbaza wan dewletan, bi şitrekî stûxar, .. nizanim pasaport, pere, qeyd..,ax ax
erd diheje, em dimrin.
bombe diteqe em dimrin,
deaş dertê holê, em dimrin.
şerê navbera tirk û eceman dertê, em dimrin.
kuro heta şerê koreyê da bile em dimrin.
yaw şerê amerîka û rûsyayê da dîsa yên ku dimrin em in.
em li ser axa xwe penaber in, cendekê me li qeraxa behran dixe;
(bnr: alan kurdî)
em li ser axa xwe qaçaxçî ne, cendekê me bi bombebaranan ve çiq çiqî dibe.
(bnr: roboskî)
em li ser axa xwe terewîs in, çar alîyî va tên kuştin.
em li ser axa xwe axînek in ku idî bi axîna me va erd û ezman diqelişin.
em li ser axa xwe axek in, axkêşanên xwe, bixwe jî nabihîzin.
ma dora...?

nebêjin law evî jî êja çiqas em belengaz kirin..
eva xwe rebenkirin nîn e.
em jixwe belengaz in.