1. Rewşa ku carina ji mirov re dibe kul û derd. Bi gotineke feksefîk bi xwendina nivîsekê re mirov li ser hebûna xwe difikire. Gelo ez çima dijîm ji bo çi dişixulim dixwim divexwin dirazim? Hebûna min çi wateyê dide jiyana ye din? Piştî vê rewşa nexweş ez ê bi ku de biçim? Ez ê biçim cinetê yan cehnemê heta hetayê li wir bim yan ez ê bibim ax û wenda bibim belkî giyanê min wê dîsa vegere û ez ê di bedeneke dî de bijîm...
Ev fikr weke ewrên biharê tên û dîsa diçin û em di nav jiyanê de winda dibin.