10. bajarê ku vê havînê weke 2 rojan fersenda min çê bû û çûm. rojekê li geliyê pülümürê heya navenda dêrsîmê geriyam. roja din jî li dêsîmê heya ovacixê geriyam. her çiqas ava wê sar be jî min nekarî xwe bigrim û dawiyê de cilûbergên xwe xist, ketim ava munzurê. wellehî geliyê munzurê ewqas xweşe ku tu yê bêjî qey ne ji dinyê ye, quncikêk ji bihûştê ye.

5. di aliyê îdeolojiyan de nabêjim, lê di aliyê mirovahiyê de welatê mirovên herî bi xîret, herî bi rûmet û herî wêrek e. min heya niha mirovên pûç ên her bajarî dîtiye. lê dêrsimîyan de hê min kesekî/ê pûç nedîtiye.