2. (bnr: mirov)

1. ev peyv ji lêkera mirinê hatiye, mir-hov, hov-mir, tekiliyan wan peyvan wisa çebûye: hov( vahşî/ilkel) ên ku hova xwe kuştî. ev du peyv hatine ba hev û peyvekî nû çebûye. mirov çi ye? mirov ew kesê( tişt) ku hovê di nava xwe de kuştiye. kesên ku heta ev hovê nekuje ne ti mirhovê bila jê re vebêjin mirov.

ez mirhov im ma ez kî me.