8. nivîskarên ku ez bawer im, bi navên cuda û veşartî be jî, di nav me de hebûna xwe didomînin.

dema mirov ji malperekê aciz bibe û wê biterikîne jî, meraq dike bê ka li wir çi diqewime. ger bêyî ku têkeve, yên ku têne nivîsandin bixwîne, dîsa pêdivî pê dibîne ku bersivê bide.

yanî ger mirov bixeyide û here, an divê êdî weke xwendekarek jî wê malperê nexwîne, an jî divê bi navek nû bibe endam û dîsa bersivan binivîse.

(bnr: ez ji xwe dizanim)

4. nivîskarên ku ji ber hebûna tirşikê şok derbas dikin, in.

bawer û texmîn dikim ku piştî dev ji vir û nivîskariya xwe berdin jî nikarin xwe bigirin û dîsa tiştên ku li vir tên nivîsandin, dişopînin. heta belkî jî bi naveke din dîsa vedigerin.

çima? ji ber ku dema we çavên xwe girtin an jî serê xwe kir nav axê de, rastî û tirşik wenda nabin