2. Elîyê Evdilrehman
Di sala 1920î de li Wanê dayîk dibe. Zarokatîya wî di nav zelûlîyê da derbas dibe. Di sala 1926ê de ji ber zilma Komara Tirkîyayê malbata wî û 4.500 kesên ji kurdên eşîra Brûkîyan mecbûr dimînin koçê ber bi Sovyetê bikin. Li wir perwerdeyek baş dibîne. Hêj di zarokatîya xwe de hin helbestên wî di rojnameya "Rîya Teze" da tên weşandin. Înstîtûya Êrîvanê di beşa Zanyarîya Navneteweyî de dest bi teza xwe ya bilind dike. Teza wî li Azerbeycanê tê qebûlkirin û li Bekûyê doktora xwe temam dike. Di dibistanên Ermenîstanê da dersên navneteweyîyê dide.
Sala 1955 dibe destpêka afirandina berhemên wî. Gelek gotar, serpêhatî û nîvîsên ji Azerîkî werger kirî di "Rîya Teze"de tên weşandin û di Radyoya Êrîvanê de beşa Kurdî de têne pêşkêşkirin.

Berhemên Elîyê Evdilrehman:
Morof (helbest-1957), Xatê Xanima Dêrsîmê (roman-1959), Hişyarbûn (helbest-1959), Afrandina Nivîskarên Kurdê Sovyetê (serhatî-1961), Du Dilê Hezkirî (pexşan-1961), Dê (pexşan-1965), Gundê Mêrxasan (roman-1968), Gulîstan (helbest-1974), Îhtîram ( Azerîkî / helbest-1975), Bîranîn û Serpêhatî (1979), Hesreta Min (roman-1983)