21. çîrçîrokek weha tê bîra min...hinek dirêj bû lê bi kurtî..

kerek û beranek ji xwediyên xwe revîne çûyine derekê, pir wext rawiriye, rojekê ker ji beran re gotiye ezê careke bizirim..beran gotiye, lo kero ku tu zirrî gurên har dengê te dê bibihîsîn, werîn me bixwin, ez li ber te digerim mezirre, guhdarî min bike..lê ker gotiye na ez nikarim xwe bigirim, ezê careke bizirrim, beran çi kiriye çi nekiriye lê nikariyê biryara kerê bigûherîne.. dawî beran nikariyê pêşîyê ker bigire, ker zirriye...

dengê zirrîna kerê gur bihistine, hatine her duyan jî xwe re kirine şîv û xwarine...