1. Ew kesin ku çi gava kesek ji ber bêbawerîya wan anjî ji ber terzê jîyana wan tiştek bêje bêrûmetîyêk bike, Xwe dîn û har dikin siharê heya şevê peyva rumet nîşandana bawerî an jî bêbawerîyê gazela dixwînin û (bi mafdarî) dixwazin xelk rûmetê şanî bide terzê jîyana wan. Heya vêrê çi pirsgirêk tune lê çi gava ev zevatên ku jorî hatîye tasnîfkirin rastî şîarek dînê îslamê bên hingê rûmetî, rêzgirtinî, tevgerên sincî bîr dikin an jî ji ber nêrînên xwe yên îslamofobîk û nîjadperestîyî gef diavêjin şîarên îslamê. Divê ev xwedîyê heqeretên wek ker, zirezir bête mehkumkirin û hewceye ku ji wan re wiha bê gotin: law zevatên jar û exsîr madem ku hûn ji şîarên îslamê acizin û heqeretê dikin bicehimin herin ji kurdîstana min ê willah billah tîllah em êdî rê nadin ku kemalîzmek kurdî dijî îslamê ji nav me kurda de rabe û heqeretê bike bawerîya me. Kurdîstana me ku li gel bawerîyên cuda bi îslamê jî hatîye xemilandin bi hebuna xwe bi heqeretên xwe qirêj nekin dilê me bi gotinên xwe yê kurd-kemalîst reş nekin bicehimin herin...





edît: muhattabê vê peyamê kesên ku rasterast sixêf û heqerat ji bawerîya min re dikin in. bila hevalên me yê ne-misilman hilnedin ser xwe haya min ji wan nîne. tiştê ku mirovî/ê aciz dike ji îslamê heznekirin, nefretkirin, rexne kirin nîne tenê heqeret e. û heqeret mirovê aciz dike divê em hemî ji nirx, bawerî û kesayetîya hev û dû re rumetê şanî bidin. û bila tirşîk bi sixêfan û xeberan nebe mîna ferhengên tirkî.