1. Ordîxanê Celîl (24ê tebaxa 1932 li Êrîvanê - 20ê cotmeha 2007 li Sankt Petersburgê), doktorê zimannasiyê, profesor,zargotinzan û ronakbîrekî kurd ê binavûdeng bû. Di sala 1951an de li Zanîngeha Êrîvanê beşa fîlolojiyê dixwîne û di sala 1956an de teva dike. Heman salê li Akademiya Zanistê ya Ermenistanê, di beşa Kurdolojiyê de mîna asîstankar dike. Celîl yekemîn asîstanê beşa kurdolojiyê ye. Di sala 1957an de li Zanîngeha Lenîngradê li Înstîtuya Zanistî ya Rojava di Kursiya Kurd de dest bi kar dike.



Ordîxanê Celîl yekemîn spîkerê Radyoya Kurdî ye û 3 salan vî karî dike. Demek, bi birayê xwecelîlê celîl û xuşka xwecemîle celîl re li Gurcistan û Ermenistanê, li herêmên ku kurd lê dijîn digerin û li ser zargotin û edebiyata gelêrî ya kurd lêkolînan dikin û berheman berhev dikin.



Di sala 1958an de diçe serdana başûrê kurdistanêû li wir, li ser zimanê kurdî lêkolînan dike. Dîsa di salên 1970yî de li ser kurdên ku sirgûnê Qazaxistan û Turkmenistanê bûne, xebatan dike.



Pirtûkên wî

Stranên Lîrîk Ên Gelêrî yên Kurd (1964)

Kela Dimdim

Xanê Dest Zêrîn

Biwêj û Gotinên Pêşiyan Ên Kurd

Çîrokên Gelêrî Yên Kurd

Folklora Kurd (2 cild in û bi birayê xwe Celîle Celîl re amade kirine)

çavkanî:wîkîpedîya