1. helbesteke melayê cizîrî ye. 'ezamet e. carek ji aliyê zubêr salih ve carekê jî ji aliyê diljen ronî ve hatiye bestekirin.



Dilberê îro seher avête cergê min du dox

Yek li sînê yek li dil da lew ji min tên ax û ox



Ax û oxên min ji dil tên lê ji ber tîra qizil tên

Yan ji kovanên di kul tên jê dizêt her xwîn û zox



Xwîn ji dil co co rewan tê wek 'eqîq û erxewan tê

Lê ji dest selwa ciwan tê ew şepala şeng û şox



Ew şepala şox û şeng e kafira rom û fireng e

Dame ber cotek xedeng e zalimê kuştim bi dox



Zalimê kuştim şepalê nazikê qencê delalê

Bûn hicaba zulf û xalê îdek û 'ala û tox



Netrik û tayên bi rîşî ê di zêr in pê ve wîşî

Min du fêris dîn di pêşî murwe û însafi yox



Lew heriftim ez ji meylê şubhetê sehlê we seylê

Muhbet û 'işqa di Leylê ez kirim yekser pilox



Dest nehêlim ez ji dînê şubhê Ferhad û Şirînê

Wer ji ber 'işq û evînê min di rê çit ev kilox



Suhbeta çerx û sema tê wek Melê sed mubtela tê

Zemzem û ava heyatê muşterî sed şeyx û şox