5. piraniya mijarên van çîrokên ku vê pirtûkê dihewîne, gelek bêûjdan û kîrêt û pîs in. herî dawî li romana ax a emile zola, dilxelandinek bêşayesî pejinîyabûm. niza'm yûsiv dibîstana naturalîzmê dipejirîne ya na, LÊ RÊDANA RASTİYAN a wî dişibe naturalîstan. nîhandina keran, perestina bizinan, gêjîtiyên ji dînê derdikeve holê, dizî û safîtiyên ehmaqî... ya xwedê ya elah! ha ev jî heye: êşa evînê/75989



vê doza ku MİN ji MÊRÊ AVİS girt, ji bo min bes e. êdî xwedê zane ezê kengî pirtûkên wî bixwînim. ji xwe ez ji ber kurdî hatiye nivîsandin, kirîbûm. lê piştî xwendina kunyeya pirtûkê ser li min ket ku mêrxaso erebî nivîsandiye û piştî WERGERANDİYE KURDÎ.



WERGêra çîrokan aşkere nekirine lê mere rastî gelek çewtiyên zimanî tên. wekî mînak biwêja ku li vê hevokê hatiye bikaranîn motamot ji "bir taşla iki kuş vurmak" a tirkî wergerandine: "ka çima du çûkan bi kevirekî nakujim?".(r. 45)



qada gramerî jî vê çewtiyê bidim mînak: "her lawir, di hilbijartina kêra ku divê pê bê serjêkirin de, azad e." (r.43) erê dizanim bikaranîna daçekên mîna di...de, bi...de, di...re hwd kul û derdê ciwanên îroyîn e lê ji bo xwedê ev pirtûka çîrokan e û divê her tişt sedî sed bibe baş û xweş û çê.