4. (bnr: subhan ji mîrê qadirî)



Subhan ji mîrê Qadirî

Adem ji tînê çêkirî

Qalib bi rûhê hey kirî

Wesfan çi bêjim ya Rebî!



Wesfê di mîrê ekber e

Kê taqet e ket defter e

Her Wahidê witr e fer e

Haşa ku wî ‘uzwek hebî



Haşa hebin ‘uzw û cesed

Tehwîlê îmkanê xired

We lem yekun kufwen ehed

Zatê qedîm her dê hebî



Zatê qedîm û pakî ye

Heyy û ‘Elîm û Hadî ye

Navek ‘ezîm û ‘alî ye

Ê sermedî dê j-xwo we bî



‘Alî ji e’razan we ne

Lutf û kerem her wî hene

Hakim ew e bê mesken e

Erdek heye ew lê nebî?



Bê mesken e ew Qadir e

Çavan veke her hazir e

Ustadê çerxa daîre

Qismet dihê şeyx û sebî



Şêx û sebî her middetê

Ew raziq e rizqî detê

Bağbanê çaxê wehdetê

Ya Reb tu yî her dê hebî



Ya Reb tu yî ji nûr î tu

Sultanê jêr û jûr î tu

Her hazir î ney dûr î tu

Dûriyek hebî ew dê-j me bî



Ê dûr ji te xusran e lê

Hem zulmet û hîcran e lê

Nêzîkî te xufran e lê

Xeffarê merdê muznib î



Xeffarî xweş sûltanî tu

Xellaqê rûh û canî tu

Darindeyê keywanî tu

Sazendeyê neh lewleb î



Sazendeyê neh pancer î

Mutleq tu şahê ekber î

Mulkiyyeta enguşterî

Te da Suleymanê nebî



Mulkiyyeta lewh û qelem

Tehtessera û ‘erş û hem

Bal ve xudanî dikey hekem

Bexşendeyê her mensebî



Bexşendê her ecram û ‘erş

Anî zuhûrê mulkê ferş

Summestewa balayê ‘erş

Mîrê ezel tuy ya Rebî!



Min mîrekê Xeffar heye

Sultanekê Settar heye

Hêj min huba pêrar heye

Ya Reb derê feyzê vebî



Min dî vebûn dergah û der

Ê têkelî bangê seher

Der kûş û hûş im şud xeber

Batey! Bixwaze metlebê



Melayê Bateyî