1. Navê helbesteke kambîz kerîmî ye, ji aliyê muhsîn ozdemîr ve ji farisî bo kurdî hatiye wergerandin:



Rojbaş Kobanî / Kambîz Kerîmî



Roj baş kobanî

Hişyar be… dem dereng e

Tava şemiyê nîvîna te pêçaye

Û birînên eniya te hindikî ji dûhî zêdetir vebûne

Hişyar be

Taya te laşê min dişewitîne

Heke bi berbanga çavên xwe li çavên min ên şîn û şil negerînî.

Dûh şev di kêleka textexewê te de heta sibê…

Derewan nakim, heta sibê

Min li ser beytikan û gencîneyên zarokatiye te gotiye

Ji lêvkeniyên ku neyekser ên kurtikên te dipêçan.

Ji ramûsanên te yên li derdor bilind dibûn

Û evîndariyên heman çênd salên berê.

Hişyar be gulam

Min taştêya te daniye ser maseyê

Û nanê teze yê ku li pişt piyaleya çayê bangî te dike

Şemiyê kar heye, karê helmetê

Divê tu îro baştir bî, hewşê ji kûçikan paqij kî

Û kuçeyê ji bendewariya beytikan û bayê re bi gulên kirasê xwe

bixemlînî.

Hişyar be

Ez ê zarokan bibim dibistanê…ku heke kurtikên wan nav xwînê de jî noq bibin.

Ez ê pora wan şeh kim..ku heke destên min hatibe birîn jî

Di rê de ez ê ji wan re bistrêm… ku heke sitrana dawî be jî

Ez ê lamên wan ramûsim ku heke…

Na, misoger ez ê lamen wan ramûsim.

Tu baştir be gulam.

Ez ê ji bo şemiyê û beytikan û çavên te yên şil î şîn

Awaza bixwînim ku heke ez miribim jî

Hişyar be…

Dem dereng e



Kambiz Karimi/kambîz kerîmî

ji farisî: muhsîn ozdemîr