1. bawerim, a'raf, ew ciyê ku li navber cinnet û cehnimêdaye, nuha, li vî wextê, li ser dinyayêye.

dur nîne, we bi tevahî arafê dîtiye...



araf, bi baxçetiyê qafeyê xuyabu di dinya me da. belê, her zivistan, baxçeyên qafeyên dizivire arafê.



yaw em li cîki rudinên, alîki germe, germeki xweş, germek ji zinarên cinnetê hatî, lê alîyê din çendî sermaya! bayek wisa lê dide ku, tu tir nikare berxwe bi de hember wî bayê. willeh, kû arafa aliyê dinê ji wiha be, ezê ji xweda bi zimanek nerm rica bikim ku min ji wir rake. (an ji betanîyek bixwazim lê nizam xwedê teala hizmetek wisa dide yan na)