26. Sê çar roj berê min çerxa tirktelekomê gerand û 10 gb înternet tenê bo şevê wek diyarî derket bextê min. Ji ber ku înternetê min zû bi dawî nebê min video jî zehf temaşe nedikir. Ev diyarî ji bo min bû bihane û dawî min dest bi temaşekirina videoyan kir. Ku diyarî vala neçê.

rojda, ciwan, beytocan, govend, sofî amer, homer dîzeyî, mezher xaleqî, adil hewramî, helperkê, elînd hazim, romî herkî filan bêvan wek pêşniyar videoyek hat ber min. Tirk û cermenek li herêmê kurdistana iraqê dinivîsand bi zimanê tirkî. Navê kenalê hobo tv bû. Ji sê beşan pêk dihat. Min hemî li dû hev temaşe kir û xilas kir.

Xwediyê kenalê tirkekî nijadperestek devnerm bû. Û li balê jî xortek elman.

Bi otostopan ji duhokê çûn heta silêmanî û helebçe. Qiruşek nedan.

Kurdên başûr wan hildigirtin otomobîla xwe. Stranên tatlises vedikirin. Stranên ew dostê neyaran. Ku dengê wî dibihîzim dibêm qey bi hezaran şeytan hatine ba hev û konsertê didin.

Kubab û taştê û xwarin û nizanim tiştan bêhesab didan ber çavên van.

Di mala kurdekî hewlêrî de heftiyek bêpere man. Ew xort nikaribû wan bideynê heta silêmanî heqê taksiya wan da ku biçin silêmanî. Û li silêmanî televîzyona kurdistan 24 xwedêgiravî wek qehremanên aşitiyê bi wan re roportaj çêdikir. Pesna wan dida.

Wekî axayan, belaş çepilên xwe dihejandin û diçûn û dihatin.

Cameriya zêde ne ehmeqî ye ka bêjin ho birano.

Ev her sê video li ser dilê min man bixwedê.

Bi hezaran xortên kurd yên zanko xwendî jî tê de bêkar in karekî nadin wan. Nikarin bizewicin. Nikarin xwedî mal û jin û zarok û jiyanek aram û azad bin.

Ji ber xizaniyê ji bo pênc qirûş pera diçin romê di karên giran de karkerî dikin û li ser vê jî duçarî êrîşê dibin û tên lînç kirin.

Bi navê xwedê ez mirovekî mêvanperwer im. Çikûs jî nîn im.

Ji ber ku di vê platformê de nayêm naskirin bi dilrihetî dikarim bêjim di jiyana min de cara pêşî ye ev meh e ku deyna min nîn e. Deyna gss û kyk min hebû min hemî vesaz kir û xerimand. û 400 lîreya min zêde ma. 200 da xwendakerekî ku bavê wî penceşêr bû û 200 jî da xwendekarekî sêwî. Û her dû malbat jî zehf hejar bûn. Û helbet îhtiyaca min jî gelek e. Bi xwedê pêlava min nîn e. Tenê botek min heye. Meha ku bê divê ezê ji xwe re solek bikirim. Hewa li êlihê germ dibe. Şerm e ezê bot li xwe bikim.

Ango ji bo çi dibêjim evana. Mêvanek hat welatê te alî wî bike nabêjim neke. Tu alîkarî kir bihêle bi pereyê xwe herê cihekî. Tu di mala xwe de hewand bihêle heqê riya xwe bidê. Tu wî danî cihekî bihêle ku xwarina xwe bi pereyên xwe bixwê. Ku tu heqê xwarina wî jî da wek qehremanek muamele neke jê re. Tu dibê qey mifteya deriyê behîştê aniye ji wan re.

Bipîvan birano bipîvan.
Quality hevalno quality.

Xewa min nayê êdî. Ew kubab filan tê ber çavên min şev li min digerê.

Kurdên bakur diçin başûr canê xwe jî didin başûrî dibên herin bakur çi îşê we li vir heye. Rihetî ji me re nahêlin. Tirk diçin van xwe di ber wan de pûç dikin.

Li bakur jî mirovên wilo hene ez nabêjim nîn e.

Lê belê her çilo jî bê ez hêvîdar im gelê kurd hişê xwe bidin serê xwe. Her hevrazek derbejêrek li ber e. Bi alîkariya xwedê ev tengahî biperisê firehiyê.

Û inşaela ev nivîs rojekî bigihîje kurdên başûr.