400. îtîrafên tirşikvanan/126701 ez jî li ser rêya îpekê bûm bi seetan em man , de bên de bên bi telaq em ser dara niga mirin hingî em li bende wan man gelacîyek derketi bû , digotin peşmerge reviyanin ..
milyonek mirov li ser rêya îpekê bû jixwe bajarê berî qoserê jî wilo bûn..
derng hatina wan ji bo wilo bû lê belê me kesekî aqil ne dikir hingî berî wê li kuça nefret li berzanî dihat kirin me gişa pêşmerga qeşmer û lawaz zanî bû ..

ez li hember polîsên tirka bi seeta sekinîm me û wan bi seeta li hevdû dinerî , alê kurdistan li her derê bû ez jî şaş mabûm ewqas al ji kuderê hati bûn .
awirên polîsa gelekî xîmberî bûn ,gedrekê wan dibir gedrekê wan tanî .
bi rastî ne wan ne me zanî bû çi dibi .

dawî ji ser pirê serê trampêla pêşmerga xuya bû .
ew qerebalixa ku bela bibû di sê deqa de dîsa kom bû .
çoşeke mezin qewimî ,
millet diçû ser tanqa û maçî leşkerê xwe dikir ,
gişa destê xwe dida wan .
min xwast ku biçim ser tanqê pêşmerge nehişt go tu hê zarok e jixwe ez jî 13 salî bûm ahhh .

birastî carîna eskerên tirka xwe li nav kuçê me dixistin bejna wan du metro hebû tev bi cism bûn wek qerrasa.
min pêşmerga jî tişkî wilo hêvî dikir lê ne wilo bûn,
lawaz û xwîntehl bûn lê belê dîsê dan me wê wêrektiyê.

heya bi éraba li ser kuça bûn lê éşqa lîstikê zora hevalê me bir ye hah û axx.